Het onderscheid tussen natuurlijke en gekweekte parels
Voordat we kijken naar de trucs om een echte parel van een nepper te onderscheiden, is het cruciaal om het verschil te begrijpen tussen twee soorten echte parels: natuurlijk en gekweekt. Een natuurlijke parel ontstaat puur toevallig wanneer een irriterend deeltje, zoals een parasiet of een stukje schelp, in de oester terechtkomt. De oester bedekt dit deeltje vervolgens met lagen parelmoer als een verdedigingsmechanisme. Natuurlijke parels zijn extreem zeldzaam en daardoor onbetaalbaar. Tegenwoordig zijn de meeste parels die in juwelierszaken worden verkocht, gekweekte parels.
De rol van de kern
Gekweekte parels zijn eveneens echte parels, maar het proces wordt door de mens geïnitieerd. Een minuscule kern (meestal een stukje schelp) wordt chirurgisch in de oester geïmplanteerd. De oester vormt vervolgens lagen parelmoer rond deze kern, net zoals bij een natuurlijke parel. Het belangrijkste verschil is dus de grootte van de centrale kern en de dikte van het parelmoerlaagje. Hoewel beide 'echt' zijn, is de waarde afhankelijk van de perfectie, de glans en de dikte van het parelmoer. Dit onderscheidt ze duidelijk van pure imitatieparels, die vaak volledig uit plastic of glas bestaan en gecoat zijn.
Vijf essentiële testmethoden
Als u vermoedt dat uw sieraden nep zijn, gemaakt van plastic of glas, zijn er verschillende eenvoudige tests die u thuis kunt uitvoeren. Deze tests vereisen geen dure apparatuur en zijn vaak al genoeg om imitatieparels te identificeren. Het is belangrijk op te merken dat deze methoden primair dienen om het onderscheid te maken tussen een door de natuur gevormde (of gekweekte) parel en een compleet synthetische namaak.
De textuurtest (de tandentest)
Een van de oudste en meest effectieve methoden is de zogenaamde ‘tandentest’. Echte parels, zowel natuurlijk als gekweekt, hebben een licht korrelige textuur omdat de lagen parelmoer niet perfect glad zijn. Als u de parel zachtjes langs de rand van uw voortanden wrijft, moet deze een licht schurend, zanderig gevoel geven. Imitatieparels, vaak gecoat in een gladde synthetische lak, zullen daarentegen volkomen glad en zeepachtig aanvoelen. Wees voorzichtig met deze test om schade aan de parel te voorkomen.
De wrijftest en de glanstest
Een andere snelle controle is de wrijftest. Neem twee parels en wrijf ze voorzichtig tegen elkaar aan. Echte parels produceren een fijn, wit poederachtig residu; dit is het parelmoer dat van het oppervlak is losgekomen. Gladde imitatieparels zullen eenvoudig van elkaar afglijden zonder residu. Bovendien kunt u de glans inspecteren. Echte parels vertonen een diepe, interne gloed (iridescentie) en de reflecties zijn zelden perfect en spiegelglad. Door de manier waarop licht wordt gebroken door de lagen parelmoer, lijken ze van binnenuit te stralen.
Bij imitatieparels is de glans vaak oppervlakkig en kunstmatig, en ze zijn doorgaans eentonig wit zonder de subtiele kleurschakeringen die in echte parels te vinden zijn. Het licht weerkaatst op een glasparel op een vergelijkbare manier als op een glazen kraal, terwijl de lichtbreking in parelmoer complexer is. Dit maakt de glanstest, uitgevoerd onder helder licht, een snelle en betrouwbare methode om de authenticiteit vast te stellen, vooral wanneer men let op de variatie in kleur en reflectie over het gehele oppervlak.
